OPSTELLINGEN

Met de persoonlijkheid bewegen op de laag van de ziel.

Telkens als ze in de opstelling haar verlangen aankijkt en de hand van het kleine meisje in de hare voelt, straalt ze. Ze voelt zich verbonden, vreugdevol en heel. Zodra dit even duurt begin moeder zich te roeren. Ze vindt het maar niks dat zij geen aandacht krijgt. De instinctieve beweging van de dochter is zich omdraaien en zoeken in de ogen van moeder; wat heb je nodig mama? Haar energie zakt, haar gezicht wordt grauw. Ik vraag moeder zich om te draaien naar háár moeder, die is overleden toen zij nog klein was. Nu ebt het weg, de aandacht van haar dochter vragen, langzaam komen bij moeder de tranen.
“Je hoeft niet goed te maken wat je moeder heeft gemist, je mag echt je eigen leven leven” zeg ik tegen mijn client. Ze kijkt me aan met grote ogen, checkt bij mij, zonder woorden, of het echt waar is. “Toe maar, zeg ik” en ze draait zich weer terug naar haar eigen plek met haar verlangen en het kleine meisje. Een zucht onsnapt aan haar hart.

Herken je het?

• Steeds maar zoeken en peilen in de ogen van de ander wat die nodig heeft, jezelf vergetend.

• Een pijnlijk en strak lijf hebben omdat je je altijd maar inhoudt terwijl je het uit zou willen schreeuwen van razernij, pijn of frustratie. Je weet eigenlijk niet waar het vandaan komt.

• Het is een kakofonie van stemmen in je hoofd die allemaal iets anders roepen, je commanderen en be- en ver-oordelen. Het maakt niet uit wat je doet, het is nooit goed. Je krijgt het niet gestopt.

• Het is al lang geleden dat jullie het huis uit gingen maar je voelt nog altijd die spanning als je je broer of zus opzoekt, alsof je weer het kleine kind bent wat er niet bij hoorde.

• Het lijkt alsof er altijd een last op je schouders rust en je voelt geen ruimte om je vrij te bewegen. Iets houdt je tegen om te zijn wie je bent.
  

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Er zijn onnoemelijk veel patronen in emoties en gedrag, kwetsbaarheden in ons die hun oorsprong hebben in ons systeem (onze familie) van herkomst. Door ongeschreven regels, loyaliteit van het kind, dynamieken en verstrikkingen kunnen we niet los komen van het oude en pijnlijke. Omdat we het ons niet bewust zijn kunnen we zo jaar in jaar uit doorgaan, in reactie op het verleden. Ongemerkt vastgeklonken in een overlevingsstrategie die ons niet meer dient.

Je kunt een speld horen vallen. Hij weet dat zij niet lang meer te leven heeft. En hij weet dat hij de liefde wil herstellen. Minuten, die wel uren lijken, verstrijken. Vol argwaan en twijfel kijkt hii, iets vanuit de hoogte, naar de hand en dan weer naar de ogen, en weer terug. De hand van zijn zus die al die tijd open in zijn richting reikt. Zijn zus die hem thuis als jongste zo vaak verraden heeft. Zó bang is hij voor haar geweest. Hoe moet hij vertrouwen? Zo dus, door steeds weer langs zijn eigen angst te gaan, in de ogen en hand van zijn zus te kijken. En dan weer een miniem stapje zetten. “Het spijt me zo” zegt ze. Uiteindelijk buigt hij zijn hoofd en pakt de uitgestoken hand. De liefde overwint de in koppigheid bevroren pijn.

Ieder van ons heeft verlangens. Het verlangen om gezien en gehoord te worden voor wie hij of zij werkelijk is, om er toe te doen en te verbinden met onszelf en dierbaren om ons heen.

Via een opstelling:

• Kun je díe informatie krijgen die je inzicht geeft waarom je je verlangen niet bereikt, wat er tussen staat, wat je tegen houdt.

• Je krijgt zicht op je eigen patroon, waar en hoe je loyaal bent aan het systeem. Als kind was dat geweldig geregeld door deze natuurwet van loyaliteit, om te kunnen overleven met waar je niet mee om kon gaan en zo’n pijn deed. Nu je volwassen bent mag je kiezen voor je eigen zielenpad en loslaten wat je daarbij niet dient. Wat helemaal niet perse het doorsnijden van familiebanden hoeft in te houden, maar wel dat je de verstrikking mag loslaten en mag opstaan in en voor jezelf.

• Kun je bij de ander laten wat niet van jou is, je hoeft het niet meer te dragen voor de ander, het niet meer goed te maken voor de ander. Je gunt de ander haar/zijn eigen lot met de lessen die bij hen horen.

• Ga je je eigen leven ter hand nemen, je innerlijk kind weer bij je nemen en helen, precies zoals je dat toen had willen ontvangen van je ouders.

• Zie je waar jij van je eigen kind-plek bent af gegaan, waar je teveel hebt gegeven aan het systeem en te weinig hebt (kunnen) ontvangen.

• Welk verlangen je als kind had, en het gevoel van gemis wat daaruit is ontstaan omdat het niet kon worden vervuld.

• Je kunt zelf onderzoeken wat er ten grondslag ligt aan je overlevingsmechanisme, je krijgt zicht op trauma's die een enorme invloed op je hebben gehad. Zo erg dat je dat deel hebt afgesplitst.
  
  

Hoe werkt het?

Jij mag mij benaderen wanneer je een vraag wilt uitwerken, een verlangen hebt waar geen verwezenlijking op komt. Samen plannen we een datum waarvoor ik ook representanten uitnodig. Als voorbereiding maak je een stamboom en beantwoordt wat vragen over je systeem van herkomst. Op de dag zelf mag je je verlangen benoemen en worden er letterlijk in de ruimte díe elementen opgesteld die rondom je verlangen een rol spelen. De opstelling ontvouwt zich als vanzelf, in dit ‘wetende veld’ (het energetische en kosmische veld waar al het weten is opgeslagen). Zo wordt zichtbaar waar het wringt, hoe de dynamiek is en wat er nodig is voor jou.

Geen moment verliest zij hem uit het oog. Met een liefdevolle blik luistert en kijkt ze naar hem die ze zo lief heeft. Eigenlijk komt ze niet bij hem binnen. Zijn blik is niet hier, niet bij haar, hij staat licht gebogen. Ze doet zo haar best het goed voor hem te maken, ze weet wel wat hij nodig heeft, ze wil alles wel doen om zijn echte ogen te vangen. Zo blijft zij weg van haar eigen pijn. Hij heeft geen ruimte om zich uit te spreken, het is al ingevuld. Het is op tussen hen en op in hem.
Als hij zijn vader in de ogen kijkt ontsteekt hij in woede. Razend is hij dat zijn vader hem nooit heeft meegenomen op zijn reizen, de wereld heeft laten zien. Hij moest altijd voor zijn moeder thuis blijven. In stilte droeg hij zijn lot, afwezig en zijn boosheid weggestopt.
Nu hij zijn vader ziet komt alles eruit, hij schreeuwt en huilt. Totdat hij leeg is en hij zijn vader opnieuw aankijkt. Dan ziet hij de gebroken man die zijn vader is en zijn vader ziet een zoon die hem gemist heeft. “het spijt me jongen, ik wist het niet”.
Op de achtergrond staat zijn vrouw. Ze begrijpt ineens dat dit niet over haar gaat. Haar man kijkt haar aan met heldere ogen. “Ik hou van je lieverd”. Dan kan zij haar hoofd tegen zijn schouder leggen en hij zijn armen echt voor haar openen. Ze huilt, haar eigen verdriet bewust en haar plek bewust. Zij mag buigen en hij kan weer rechtop staan, zo klopt het weer.

Waarom bij mij?

In mijn werkwijze (opstellen van het verlangen) neem ik tijd en ruimte voor jou. Ik volg de energie en heb geduld om zo de informatie uit het systeem naar boven te laten komen zonder in te vullen. Ik ben, mede door mijn meer dan 10 jaar ervaring in dit werk, ervan overtuigd dat de ziel soms echt tijd nodig heeft om te kunnen en durven volgen. Dus hebben we die tijd.
Ook ik ken in mijn systeem van herkomst het niet gezien en gehoord voelen. Emotionele afwezigheid van moeder en letterlijk weinig aanwezige vader. Ook zij waren gekwetst in hun leven en hadden geen les gehad hoe daar mee om te gaan. Zo heb ik, als jongste van 3 kinderen en alleengeboren tweeling, moeten laveren in een onveilige bedding. Mijn antwoord op wat ik aantrof was meebewegen, voelen waar de ander nood aan had, mezelf wegcijferen, harmoniseren en de boel opvrolijken als de spanning te snijden was. Ik kan jou vanuit deze ervaring zien en horen, je bent helemaal welkom.